Het Sprookje van Richard

Hij is een ‘vriend van een vriend’, persoonlijk hebben we elkaar nog nooit ontmoet. Toch voel ik me verbonden met Richard Draaijer, de man ‘die gelooft in de alchemie van creatie, communicatie en coaching’. Die magische driehoek is precies het professionele snijvlak waar ik me op bevind. Bovendien, een man die het hart verwerkt als serieus onderdeel in zijn communicatie model, die begrijpt in mijn ogen waar het leven - en dus ook ons werk - in essentie over gaat. Lees het zelf maar. Van zijn sprookje voor deze wereld krijg ík dikke kippenvel.

“ Het inzoomen op het prachtige individu maakt het mogelijk om uit te zoomen op het geheel dat minstens net zo boeiend kan zijn.”

Wat is je favoriete sprookje en waarom?

"Sprookjes hebben niet zozeer mijn affiniteit. Wel de verhalen van Koning Arthur, Robin Hood en indianenverhalen. Met de verhalen rondom Koning Arthur voel ik een enorme verwantschap, ik heb sterk het gevoel dat ik in die periode geleefd heb. De Ronde Tafel, het goed willen doen voor het volk, de bescherming en het dragen van de verantwoordelijkheid, zijn elementen die ik hierbij hoog heb zitten.

Datzelfde geldt in zekere zin ook voor Robin Hood, maar iets meer vanuit een rebelse kant en avontuurlijker. Tegendraads zijn en tegelijkertijd opkomen voor het ‘gewone’ volk.

Indianenverhalen spreken mij aan omdat zij de natuur als bron benutten voor het leven en de gezondheid, in combinatie met een grote mate van innerlijke wijsheid. Wijsheid die van generatie op generatie is meegegeven en tevens gevoed wordt door een hoger trillingsniveau.

Ik hoop dat de wijsheid van de natuur in ons leven meer de kans krijgt om zijn werk te mogen doen en door mensen (weer) meer op waarde wordt geschat. We kunnen veel meer kwaliteit van leven uit bloemen en planten halen in plaats van chemische alternatieven te gebruiken." Dromer of realist?

"Dromer."

Met welk sprookjespersonage zou je graag een boom opzetten en waar zou je het dan over (willen) hebben?

"Dat is dan toch ‘de indiaan’, zo’n wijze oude indiaan voorzien van een enorme indianentooi met wie ik wil praten over de verbinding van aarde en hemel, waar wij tussenin leven. De aarde die voor mij het paradijs is en niet het hiernamaals. De aarde is voor mij het paradijs en het hiernamaals een universum waar tijd en ruimte niet bestaan en waar energieën op verschillende trillingsniveaus aanwezig zijn, en oproepbaar door aardse mensen. Ik ben fan van de uitspraak van Teilhardt Chardin die ooit zei, “We zijn geen aardse wezens met af en toe een spirituele ervaring. We zijn spirituele wezens met een aardse ervaring.” Van ‘de indiaan’ zou ik willen weten hoe hij hierover denkt."

Als je kon toveren, welk probleem zou je direct uit de wereld helpen? "Er zijn meerdere dingen die ik dan opgelost zou willen zien. Ik noem er twee en die hebben beide te maken met het welzijn van mensen. Ten eerste zou ik graag zien dat er niet zoveel waarde gehecht zou worden aan wetenschap. ‘Als iets niet bewezen is dan bestaat het niet,’ is een veelgehoorde uitspraak. Dit zorgt wat mij betreft voor een enorme achterstand in het bedenken en vinden van oplossingen voor problemen. De meest ‘simpele’ reden dat ik die uitspraak van tafel zou willen vegen, is dat de grootste denkers en wetenschappers, mensen die de meest innovatieve uitvindingen hebben gedaan, vaak onderschrijven dat deze niet puur gebaseerd zijn op rationele resultaten. Ik pleit niet voor het bagatelliseren van wetenschap, wel voor het creëren van een gezondere verhouding tussen datgene wat we wel en niet zien (als gewone stervelingen). Dat wat we ‘niet’ zien speelt namelijk wel degelijk een rol: het laat zich zien als energie en die zit in alles waardoor alles met elkaar verbonden is.

Ten tweede zou ik heel graag zien dat mensen met mijn toverspreuk in staat zijn om eigen verantwoordelijkheid te nemen en dragen voor hun eigen handelen. Bij het antwoord op de laatste sprookjesvraag licht ik dat toe."

Wanneer komt in jou de grote boze wolf naar boven?

"Mijn grote boze wolf komt naar boven als ik vind dat mensen mij onrecht aandoen of wanneer zij niet in staat lijken te zijn zich te verplaatsen in andermans gedachten of standpunten. Als snelle denker met een groot empathisch gevoel laat ik mezelf meer dan eens verleiden om in deze valkuil te stappen. Ik word dan of heel boos of ik trek me terug, in mijn schulp en eigen wereld. Mijn boosheid komt ook wel eens naar boven als ik alleen ben."

Wat was in jouw leven een magisch moment?

"Een van de momenten die me altijd bij zal blijven is een moment naar aanleiding van het overgaan van mijn grootvader, opa Groothaar. Ik kende hem niet anders dan met een stijf been, als gevolg van een ongeluk waardoor zijn knieschijf verwijderd was. In de nacht voor zijn heengaan zijn mijn ouders naar het ziekenhuis gegaan omdat hij met spoed was opgenomen. Ze lieten mij slapen, mijn broer en zus waren niet thuis. Thuis droomde ik van een enorme pijn in mijn knie. Geroepen door een buurvrouw die door de brievenbus mijn naam riep, werd ik langzaam wakker. Mijn ouders hadden gevraagd of de buren mij wakker wilden maken en naar het ziekenhuis wilden brengen. Daar aangekomen was hij net ingeslapen. Dat moment betekent veel voor mij, en ik zie het als een bevestiging dat we spirituele wezens zijn met een aardse ervaring.

Een tweede ervaring gaat ook over het heengaan van een familielid. Mijn oom was eind zestig en leed aan kanker. Ik had altijd een prima band met hem maar nooit heel intens. In de periode van zijn ziekbed voerden we korte gesprekken. Die gingen erover dat het in het leven eigenlijk alleen maar draait om liefde. Op de dag van zijn heengaan wilde ik ’s avonds nog naar hem toe. Dat ging niet zonder slag of stoot omdat van de eerste auto die ik meenam, de dynamo kapot ging. Na op weg geholpen te zijn door de ANWB ging ik thuis een andere auto ophalen. Ook van deze auto ging de dynamo kapot toen ik onderweg was. Uiteindelijk kon ik toch bij mijn oom komen en zittend aan zijn bed landde er een enorme druk op mijn schouders die mij om deed kijken, zonder iets te zien uiteraard. Ik ervaar dit nog steeds als indrukwekkend en interpreteer dit als steun." Wat is jouw sprookje voor deze wereld?

"Ik heb een sprookje waarvan ik heel graag zou willen dat mijn leven bijdraagt aan het realiseren ervan. Mijn logo bestaat uit een cirkel met daarbinnen een zevenhoek. Naast dit beeldmerk gebruik ik foto’s van zwermen spreeuwen, foto’s die ik zelf gemaakt heb. Wetenschappelijk onderzoek (jazeker!;-)) heeft uitgewezen dat een spreeuw zes of zeven soortgenoten in de gaten houdt tijdens het vliegen. Hierdoor botsen zij niet maar zijn ze wel in staat om met vele duizenden tegelijk over alle assen te draaien en de meest prachtige vormen te maken.

Al deze spreeuwen bij elkaar zijn een soort organische zwarte sterrenhemel. Maar als je kijkt naar elk beestje op zich, dan is dat een prachtig kleurrijk exemplaar dat in het Engels een veel mooiere naam heeft: Starling. Zo is het ook met de individuele mens en het collectief.

Het sprookje voor mij is: als ik vanuit intrinsieke en oprechte motivatie de dingen doe die bij mijn leven op aarde passen, dan ben ik er van overtuigd dat dit van invloed is op zes of zeven anderen in mijn omgeving. Als dit het geval is dan leidt dit al snel tot een veelvoud van zeven, waarmee we dus - met heel veel mensen - in staat zijn om de meest prachtige vormen op aarde te realiseren.

Het inzoomen op het prachtige individu maakt het mogelijk om uit te zoomen op het geheel dat minstens net zo boeiend kan zijn.

Als mijn bijdrage aan het leven dit kan realiseren, dan mag ik gaan." Naar Richard's wereld