Voedingsdeskundige, lifestyle en aspiratie coach, (paarden) opstellingen en werkconsulent. Mirella Dohmen (54) is omdenker, bezig bij en professioneel verwonderaar.
“ Enerzijds denk ik dan, ‘hoe temper ik mezelf wat meer’, anderzijds denk ik, ‘f#ck it’! ”
Wat is je favoriete sprookje en waarom?
“Alice in Wonderland, zo voel ik me elke dag, omdat ik me over heel veel (kleine) dingen kan verwonderen én verbazen. Sowieso heb ik een heel ander brein, een autistisch brein. Mijn hersenen verwerken informatie anders. Je kunt daar beperkingen van ondervinden, ik zet het om in creativiteit en kansen. Dat anderen die kansen niet zien, kan mij verbazen. Net als dat basis-dingen, die voor mij vanzelfsprekend zijn, bij anderen lijken te ontbreken. Of simpelweg aan de kant worden geschoven. Dingen zoals ‘vriendelijk zijn’ en ‘goedemorgen zeggen’. Dan denk ik, ‘huh wat gebeurt hier?’.
Wat is er aan de hand met de wereld dat mensen elkaar niet meer groeten en aardig zijn voor elkaar en liefde verspreiden? (red.#doeslief campagne SIRE). Ik verbaas me erover dat mensen daar zomaar aan voorbij gaan of aan de kant schuiven. Ik verbaas me erover dat plezier en professionaliteit niet samen lijken te gaan. Dat bepaalde mensen je minder serieus nemen als je ergens lol in hebt, terwijl je toch echt allebei dezelfde diploma’s hebt.
Ze zeggen wel eens dat autisten geen gevoel hebben maar ik voel juist heel diep, heel intens. Juist omdat ik super gevoelig ben moet ik me soms meer afsluiten dan ik zou willen. Daarom vind ik het belangrijk om met gelijkgestemden te zijn, mensen die me begrijpen. Die stil staan bij schoonheid, vriendelijkheid en humor. Ik heb mezelf wel zover gekregen dat ik mijn gevoelens uit, de minder leuke en de leuke. Dat zorgt soms voor ‘verrassingen’. Ik kan daardoor ook overenthousiast zijn in het contact, dat schrikt sommige ook af. Enerzijds denk ik dan, ‘hoe temper ik mezelf wat meer’, anderzijds, ‘f#ck it’. Hoe ouder ik word, hoe minder de mening van anderen me interesseert.
Dromer of realist?
Echt wel een dromer. Het zou niet realistisch om mij als realist neer te zetten. 😊
Met welk sprookjespersonage zou jij eens een boom willen opzetten en waarover?
Toch wel met Alice. Ik zou haar bevragen over hoe zij onze wereld zou zien. Ik ben ook benieuwd wat zij hier en nu zou doen. Wat zou haar interesseren? Waar zou ze naar toe willen? Wat zou ze allemaal doen? Wat zou haar intentie zijn de wereld waarin wij nu leven? Wat zou zij doen om het weer een Wonderland te maken?
Als je kon toveren, welk probleem zou je uit de wereld helpen?
Het gevoel van onveiligheid. Veiligheid is een van onze basis behoeften en als dat er niet is, gaan heel veel andere dingen ook niet. Ik zou het heel fijn vinden als mensen zich veilig zouden voelen, soms zijn mensen niet eens veilig in hun eigen huis. Zelfs in Nederland niet, ook hier moeten mensen op de vlucht. Vanuit veiligheid kun je ontplooien. Wanneer jij daarin groeit geef je dat ook weer door aan anderen.
Wanneer komt de grote boze wolf in jou naar boven?
Als ze aan iemand komen die mij dierbaar is. Dat kan een onheuse bejegening zijn zoals ik afgelopen week meemaakte. In een brillenwinkel werd mijn moeder afgeblaft, nou dan heb je aan mij de verkeerde. Ik schreeuw niet terug maar stel grenzen, word beschermend en kom voor de ander op. Dan is er ook geen seconde dat ik denk, ‘moet ik dit wel doen’. Het kan ook over onrecht gaat dat gepaard gaat met geweld tegen mensen die weerloos zijn. Een grote jonge knul die een oud vrouwtje alleen berooft bijvoorbeeld. Of geweld tegen kinderen.
Welk moment in je leven was magisch?
Mijn eigen geboorte, op 1 januari 1965, midden tussen de knallen en het vuurwerk. (lacht) Ik kan me de geboorte zelf niet meer herinneren, maar het was de start van een hoop magische dingen in mijn leven. Kleine dingen, rauwe dingen maar bovenal zie ik, als ik terug kijk, mooie dingen. Wat ook magisch was voor mij: de geboorte van mijn kleinkinderen bijwonen. Ik realiseerde mij op dat moment dat ik het leven letterlijk heb doorgegeven. Vier generaties leven, waar ik er ook een van ben.
Wat is jouw sprookje voor deze wereld?
Dat iedereen zichzelf mag vinden. Zichzelf durft te zijn ook. Dat je je zonder angst open durft te stellen en ziet hoeveel moois daaruit voortkomt. (begint te lachen). Ik heb een grote fantasie en ben een beelddenker. Dan zie ik in een flits mij hier het gebouw uitkomen en de straat opgaan. Er loopt iemand naakt rond, iemand heeft een prinsessenjurk aan, een ander loopt op zijn handen over straat. Hoe fantastisch zou het zijn als het dagelijkse leven vaker een Vrijmarkt was, een Gay Pride, een UITmarkt.
Comments