Claire Mols (35) is psycholoog, EMDR- en Hypnotherapeut. In 2018 begon ze voor zichzelf, Nova Statera heet haar bedrijf, wat ‘nieuwe balans’ betekent.
“ Iets wat je doet hoeft niet 100% te zijn of in één keer goed te zijn. Het gaat er vooral om dát je het doet.”
Wat is je favoriete sprookje en waarom? Eigenlijk zijn dat er twee, met name door de boodschap erachter. De eerste is het Efteling sprookje ‘De tuinman en de Fakir’, over een hele rijke Fakir die ziek wordt. Niemand lijkt hem te kunnen helpen, ook de tuinman niet met zijn eenvoudige tulpenbollen; daar voelt de sjeik zich te goed voor. De boodschap is dat hij alleen kan genezen als hij het kleine en het eenvoudige leert waarderen. Uiteindelijk geeft hij veel van zijn rijkdom weg. Het tweede sprookje is ‘de Prinses op de Erwt’. Dat gaat voor mij over mensen niet op hun uiterlijk beoordelen, want ook al ziet een prinses er ‘verlept’ en slordig uit, ze kan nog wel een echte prinses zijn – zo blijkt uit de test met de erwt die verstopt ligt onder zeker 10 matrassen; een echte prinses voelt dat! Je kunt aan de buitenkant niet zien wat er bij iemand van binnen is of gebeurt. (lacht) Natuurlijk ben ik zelf ook een beetje zo’n prinses want als er ook maar één kreuk in mijn laken zit, kan ik niet slapen.
Dromer of realist? Ik kan heel erg dromen maar streef ernaar met beide benen op de grond te staan.
Met welk sprookjespersonage zou je graag een boom opzetten en waarover? Met Jasmine, het vriendinnetje van Aladdin. Ik vind het Oosterse heel erg mooi, het trekt me. Ik hou van de kleurenpracht van landen als India en Egypte. Het geloof en de rituelen vind ik fascinerend, met name van het Hindoeïsme en het Boeddhisme. En wat ik me erbij voorstel is dat het er altijd warm is, dat het leven minder gehaast en stressvol is. Maar misschien is dat juist de dromer in mij die een romantisch beeld heeft van het leven in bepaalde landen in het Midden-Oosten, Azië en Noord-Afrika. Ik vraag me af of het er werkelijk zo is. Gezien het cultuurverschil, zeker ten aanzien van vrouwen en hun vrijheid, zou ik heel graag willen weten hoe Jasmine denkt en hoe zij tegen het leven daar aankijkt.
Als je kon toveren, welk probleem zou je direct uit de wereld helpen? Kindermishandeling. Naast mijn werk als therapeut werk ik af en toe voor de rechtbank als ‘bijzonder curator’. (red. Dat heeft, voor de duidelijkheid, absoluut niets met geld te maken). Het is iemand die in familierecht zaken de rechten en belangen behartigt van kinderen die nog geen 18 jaar zijn en niet voor zichzelf kunnen opkomen en wel een stem nodig hebben. In 90% van de gevallen betreft het vechtscheidingen, maar soms is er meer aan de hand. En dan heb ik het echt over schrijnende gevallen met verwaarloosde kinderen. Ik doe dan onderzoek en breng een advies uit. Vaak is het kiezen tussen twee kwaden. Wat de rechter ermee doet is aan hem/haar. Wanneer komt in jou de grote boze wolf naar boven? Als iemand aan kinderen zit dus, die zijn zo kwetsbaar en hulpeloos. Ze kunnen zichzelf niet beschermen en zich nog niet goed uitdrukken. Kinderen zijn een product van hun opvoeding, die weten niet beter. Met name in de rechtbank kom ik hele ernstige dingen tegen. Ik vind het erg dat sommige kinderen niet weten wat verse groenten zijn, laat staan dat ze niet weten wat liefde is of een veilig thuisgevoel. Ik heb zelf twee kinderen en ben zeker geen perfecte moeder, maar als je de opvoeding van je kinderen niet aankan, geef het dan uit handen. Daarmee bedoel ik niet dat uit huis plaatsing altijd het beste is. Wanneer ouders niet opkomen voor hun kinderen, doe ik het. Als therapeut werk ik ook het liefst aan trauma’s uit de kindertijd bij volwassenen. Bij EMDR gaat het dan om heftige trauma’s zoals mishandeling, misbruik, gepest zijn. Bij hypnotherapie gaat het vaak om kleinere trauma’s die al kunnen ontstaan als een kind kort alleen in de auto worden achtergelaten omdat de moeder een parkeerkaartje moet kopen. Op de langere termijn zou ik graag trainingen geven bij bedrijven over kindermishandeling: hoe je dat signaleert, moet melden en ermee om kan gaan. Hoe eerder je erbij bent hoe beter. Wat was in jouw leven een magisch moment? Op het moment dat ik voor het eerst van binnen voelde, ‘dit kan ik’. Ik twijfelde altijd veel, en waarom… Iets wat je doet hoeft niet 100% te zijn of in één keer goed te zijn. Het gaat er vooral om dát je het doet. Mijn motivatie is sindsdien veranderd: van mezelf willen bewijzen tot ‘ik doe dit voor mezelf’. Mijn vader is Rector Magnificus in Maastricht en rechter bij de Hoge Raad. Ik ben de enige van mijn zusjes die niet op de universiteit gewerkt heeft. Ik wilde laten zien wat ik kon en dat heb ik nu niet meer. De les: iets lukt pas wanneer ik het voor mezelf doe, niet voor anderen. Wat is jouw sprookje voor deze wereld? Een wereld zonder zorgen. Dat je gewoon je ding kan doen en niet wakker hoeft te liggen over werk, geld, eten, kleding enz. Alles is er gewoon en alles is okay. Natuurlijk is dat een droom, maar ook dat is okay, om daarvan te dromen. Natuurlijk is het leven er ook om van te leren, ook van de ‘shit’, tenminste als je uit de slachtofferrol stapt. Dan stop je met je af te vragen, ‘waarom jou dat nu weer moet gebeuren.’ Als je wat gebeurt ziet als iets om van te leren wordt het leven een stuk minder zwaar. Niet altijd gemakkelijk maar je verspilt veel minder energie. (lacht) Wij – therapeuten en coaches – zouden op termijn misschien geen werk meer hebben als iedereen zo naar het leven zou kijken. Maar ja, in mijn ideale wereld hoeven we ons daar vervolgens geen zorgen over te maken.” www.novastatera.nl
Comments